Nr. 42 De prediking van Johannes de Doper
1627, Den Haag, Mauritshuis
Met betrekking tot de werkwijze in De prediking van Johannes de Doper merkte Abbie Vandivere het volgende op: ‘The infrared image shows no traditional underdrawing. Lastman appears to have planned the composition with fluid outlines in translucent brown or reddish-brown paint. Where he added a black (carbon-containing) pigment, the lines can be detected with infrared. In the horse in the bottom right, the dark lines are partially visible with the naked eye through the paint. The infrared image of the horse also shows a pentimento: its head was once lower, and the legs were also shifted slightly at the painting stage.’1 Dit sluit in alle opzichten aan bij Lastmans benadering in die periode.
Zowel van de ruiter met opgetrokken been als van de half-liggende vrouw zijn tekeningen van Lastman bekend die hij meerdere keren als model voor zijn schilderijen toepaste.2 In dit schilderij is het paard ten opzichte van de ruiter tamelijk klein uitgevallen en mogelijk werd daarom het hoofd van het dier omhoog geplaatst. Moeilijk te interpreteren vormen in het gelaat van de man links van Johannes de Doper wekken de indruk dat zijn hoofd aanvankelijk anders was geschilderd.
IRR
Nr. 42
Pieter Lastman
De prediking van Johannes de Doper, 1627 gedateerd
Den Haag, Koninklijk Kabinet van Schilderijen Mauritshuis, inv./cat.nr. 1219